Algemeen
De meeste mieren zijn sociaal levende insecten en behoren tot de orde hymenoptera of vliesvleugelige. Er zijn:
Koninginnen
Dit zijn de vruchtbare vrouwelijke exemplaren. Ze zijn aanzienlijk groter dan de werksters en hun taak is het leggen van de eitjes.
Soldaten
Bij bepaalde soorten mieren komen ook soldaten voor. Dit zijn onvruchtbare vrouwelijke exemplaren die zich van de werksters onderscheiden door hun extra grote kaken. Zij hebben tot taak tot het verdrijven van indringers. De tuinmier kent geen soldaten.
Werksters
Dit zijn onvruchtbare vrouwelijke exemplaren. Hun taak is de verzorging van de voedselvoorziening. Deze werksters zijn het die door opzoek naar voedsel de overlast veroorzaken. Als een werkster een voedselbron heeft gevonden dan maakt zij de andere werksters hierop attent. Deze bieden dan hulp bij het binnenhalen van het voedsel langs het spoor dat door de vindster is uitgelegd. Hierdoor ontstaan de
zogenaamde mierenstraten, de lange slierten mieren die op weg zijn naar hun nest of voedselbron. Naast het de taak van voedselvoorziening zijn de werksters verantwoordelijk voor de verzorging van het broed en de koningin.
Mannetjes
Dit zijn, evenals de jonge nog onbevruchte koninginnen, de gevleugelde exemplaren en zijn alleen maar in bepaalde tijden van het jaar aanwezig.
De mieren die we het vaakst tegen komen zijn de faraomier en tuinmieren. Tuinmier is een verzamelnaam voor zwartbruine wegmier, bruine mier, glanzende houtmier of grote gele grondmier.
Leefwijze
Mieren maken hun nesten in de grond, in vermolmd hout of in potten met planten. Bij de inheemse mieren is het nest meestal buiten te vinden. Sommige soorten maken hun nest in rottend hout dat in de kruipruimte lift. Mieren volgen meestal vaste paden op zoek naar voedsel.
In ons land komen ook mieren voor die oorspronkelijk uit tropische of subtropische gebieden komen. Zij hebben zich aangepast aan de nederlandse omstandigheden en planten zich snel voort. Ze nestelen op warme plekken in huizen of gebouwen. In Nederland gaat het hier hoofdzakelijk om de faraomier. Deze soort is opvallend kleiner dan de gewone mieren en zijn alleseters, maar hebben een voorkeur voor vleeswaren.
De faraomier kent in tegenstelling tot de wegmier geen bruidsvlucht. Een bruidsvlucht is het uitvliegen in de zomer van vliegende mieren(jonge mannetjes en koninginnen) om te paren. Na de paring sterft het mannetje en sticht de koningin een kolonie.
De zwarte wegmier zuigt graag de zoete afscheiding van de bladluis op en beschermt de luizen tegen vijanden als lieveheersbeestjes. De koninginnen van de zwarte wegmier kunnen wel 10 tot 15 jaar oud worden. De koningin van de faraomier wordt ongeveer 9 maanden oud.
Schade
Vanwege de snelle verspreiding en de mogelijke risico’s bij hygiëne en gezondheid, is bij de faraomier professionele bestrijding noodzakelijk. Faraomieren kunnen ook op wonden afkomen. De wegmier is uitermate hinderlijk in keukens en andere verblijven. Ze bevuilen etenswaren en zijn overbrengers van ziekteverwekkende bacteriën.
Wering
Om te voorkomen dat mieren van buiten worden aangetrokken dient men levensmiddelen die een grote aantrekkingskracht vormen zoals suiker, jam en dergelijke goed te bewaren in afgesloten voorraadpotten. Sluit ook de frisdrankflessen goed af.
Laat ’s nachts geen vuil vaatwerk staan en hou de afvalemmers goed gesloten. Een enkele exemplaar dat toch binnen is gekomen kan men handmatig verwijderen. Ook kunt u naden en kieren afkitten en ventilatiegaten in gevels voorzien van insectengaas.
Bestrijding
Bij het aantreffen van mieren in gebouwen dient men eerst na gaan waar het nest van deze mieren zich bevindt. Omdat bij de tuinmieren het nest meestal buiten de gebouwen huis zit, heeft de bestrijding buitenshuis de voorkeur met behulp van vloeibaar of poedervormige insecticide. Binnenshuis kan men eventueel mierenlokdoosjes plaatsen.