Uiterlijk
De hoornaar is groter maar ook ‘vriendelijker’ dan de meeste wespensoorten; hoornaars zullen alleen steken als ze bekneld raken of als men ze aanraakt. Hoornaars kunnen schadelijk zijn voor bijenhouders, ze steken de bijen dood en zuigen de honing uit hun maag. Ze leven ook van rupsen en spinnen die ze uitzuigen, daarmee voeden ze de larven.
Uiterlijk: Gele en zwarte dwarstekening op achterlijf, kop, borststuk en eerste segment achterlijf roodbruin tot donkerbruin. Werksters 1,7 tot 2,4 cm lang, darren 2,1 tot 2,8 cm, larven wit en pootloos. Op de zijkant van de wespenkop bevinden zich grote facetogen, ze hebben 2 stevige kaken en 2 paar doorzichtige vleugels.
Leefwijze
Jonge koningen overwinteren en worden in de lente weer actief. Ze beginnen het nest te bouwen en leggen eitjes.
In augustus komen de mannetjes en vruchtbare jonge koninginnen uit de poppen; deze verlaten het nest om te paren. De darren sterven spoedig na het paren.
Bij het optreden van de eerste nachtvorst sterven alle nestbewoners behalve de jonge koninginnen. Het voeding bestaat uit eiwit-en suikerhoudend voedsel, vooral voor het voeden van de larven. Hoe hoger de luchttemperatuur, des te actiever de wespen; een nest wordt gebouwd op een niet-vochtige plaats, altijd bovengronds en heeft een doorsnede van 20 tot 35 cm.
Hoornaars kunnen schadelijk zijn voor bijenhouders (steken de bijen dood en zuigen vervolgens de honing uit hun maag).
Schade
Hoornaars kunnen hinderlijk en soms pijnlijke steken toebrengen
De hoornaar is “vriendelijker” dan de meeste wespensoorten. Hoornaars zullen alleen steken als ze bekneld raken, als men ze aanraakt of bij verstoring/vernieling van hun nest.
Het hoofdbestanddeel van gifwespen bestaat uit histamine en apitoxine; een steek is meestal ongevaarlijk behalve als de steek direct in een bloedvat plaats heeft of als men overgevoelig voor is voor deze giftige stoffen.
Wordt een persoon na een wespensteek bleek, onpasselijk of duizelig, ga dan direct naar de huisarts, EHBO of een ziekenhuis.
Wering/Preventie
Horren plaatsen en voedsel opbergen, eventueel dichten van naden en kieren.
Nooit de uitvliegopening van het nest dichtstoppen.